การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศกำลังนำดอกไดโนแฟลเจลเลตที่อาจเป็นอันตรายถึงตายมาสู่ทางเหนืออันไกลโพ้น ทำให้เกิดความเสี่ยงใหม่ต่อความมั่นคงทางอาหาร
นักวิจัยในภูมิภาคทะเล Chukchi ของอลาสกาได้พบไดโนแฟลเจลเลตขนาดเล็กจำนวนมากที่เรียกว่าAlexandrium catenella ที่ซุ่มอยู่ในสถานะเฉื่อยส่วนใหญ่บนพื้นทะเล จุลินทรีย์ซึ่งไม่เคยถูกแมปในปริมาณมากเช่นนี้มาก่อนในแถบอาร์กติกของอลาสกา ก่อให้เกิดสาหร่ายบุปผาที่เรียกว่ากระแสน้ำสีแดงซึ่งมีสารพิษที่อาจเป็นอันตรายต่อผู้คนและสัตว์ป่าทะเล การค้นพบนี้เกี่ยวข้องกับผู้ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่อาหารของมนุษย์และเศรษฐกิจเชื่อมโยงกับมหาสมุทร
จากข้อมูลของ Evie Fachon นักชีววิทยาที่ Woods Hole Oceanographic Institution ในแมสซาชูเซตส์ ไดโนแฟลเจลเลตน่าจะล่องลอยไปทางเหนือในฐานะซีสต์เฉื่อยจากน้ำอุ่น และนอนอยู่บนพื้นทะเลโดยไม่ทราบระยะเวลา Fachon กล่าวว่า เช่นเดียวกับเมล็ดพืช ซีสต์เหล่านี้สามารถอยู่เฉยๆ แต่มีชีวิตอยู่ได้เป็นเวลานานในสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย โดยจะออกดอกภายใต้สภาวะที่เหมาะสมเท่านั้น
แม้ว่าจะ มีการพบซีสต์ A. catenellaทางตอนเหนือที่ไกลออกไปในอดีต แต่นักวิจัยเชื่อว่าน้ำเย็นและน้ำแข็งในทะเลที่แผ่กว้าง ซึ่งปิดกั้นไม่ให้แสงแดดส่องลงไปในน้ำ ในอดีตเคยป้องกันไม่ให้ซีสต์ออกดอก แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเปลี่ยนไป
Fachon กล่าวว่า “ในขณะที่น้ำอุ่นและน้ำแข็งในทะเลลดลง” Fachon กล่าว “พวกเขากำลังประสบกับโอกาสที่จะเติบโตอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน” การวิจัยบ่งชี้ว่าภาวะโลกร้อนอย่างต่อเนื่องจะทำให้ดอกไม้บานขนาดใหญ่
ปัญหาของA. catenellaกล่าวโดย Kathi Lefebvre นักชีววิทยาการวิจัยจาก National Oceanic and Atmospheric Administration Northwest Fisheries Science Center ในซีแอตเติล รัฐวอชิงตัน นั่นคือมันสามารถผลิตแซกซิทอกซิน ซึ่งเป็นสารทำลายระบบประสาทที่ทำให้ระบบประสาทในสัตว์ป่าและมนุษย์เป็นอัมพาต และไม่สามารถ นำออกโดยการปรุงอาหารหรือแช่แข็ง ในคน แซกซิทอกซินเป็นอันตรายถึงตายได้ในปริมาณที่น้อยจนครั้งหนึ่งเคยถูกทดสอบว่าเป็นอาวุธ ชีวภาพ โดยกองทัพสหรัฐฯ ในมหาสมุทร สารพิษแซกซิทอกซินและสารพิษที่คล้ายคลึงกันมีส่วนทำให้ปลา นก และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลตายกะทันหัน รวมทั้งวาฬหลังค่อมในแมสซาชูเซตส์และสิงโตทะเลในแคลิฟอร์เนีย. ผลกระทบที่พบบ่อยที่สุดต่อมนุษย์คือผ่านหอย รวมถึงพิษจากหอยที่อาจทำให้เป็นอัมพาตถึงตายได้
การติดตามหลักฐานก่อนหน้านี้ที่แสดงว่าA. catenellaอาจสร้างตัวเองในน้ำอุ่นของอาร์กติก รวมถึงการปรากฏตัวของแซ็กซิทอกซินในปลาวาฬ แมวน้ำวอลรัสและหอยกาบ Fachon และเพื่อนร่วมงานของเธอตรวจสอบตะกอนก้นทะเลเพื่อเผยให้เห็นเตียงขนาดใหญ่ของA. catenella cysts ครอบคลุมประมาณ 1,000 กิโลเมตรของทะเล Chukchi
Fachon กล่าว ขนาดของเตียง A. catenellaเหล่านี้ สูง เป็นประวัติการณ์ บดบังแม้แต่ในรัฐ Maine และภูมิภาคอื่น ๆ ที่สาหร่ายบุปผาทำให้เกิดการปิดทำการประมงทุกฤดูร้อน นั่นเป็นการเปรียบเทียบที่น่าสลดใจสำหรับตอนเหนือของอะแลสกา ซึ่งผู้คนในชุมชนหลายสิบแห่งพึ่งพามหาสมุทรเพื่อหาอาหารมาเป็นเวลาหลายพันปี
จอห์น เชส นักล่าเพื่อการยังชีพและอาศัยอยู่ใน Kotzebue รัฐอะแลสกา ตามแนวชายฝั่งทางตอนใต้ของทะเลชุคชีมายาวนาน กล่าวว่า ความห่างไกลของชุมชนในแถบอาร์กติกทำให้เกิดการพึ่งพาอาศัยกันในมหาสมุทร เนื่องจากไม่มีถนนเชื่อมต่อกับห่วงโซ่อุปทานทั่วโลก ผู้อยู่อาศัย 3,200 คนของ Kotzebue จึงพึ่งพาประชากรสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล นกทะเล และปลาที่มีสุขภาพดีอย่างล้นหลาม เขากล่าว
“การล่าเพื่อยังชีพทำให้โลกหมุนไปรอบๆ ที่นี่” เชสกล่าว เช่นเดียวกับภัยคุกคามใหม่จากไดโนแฟลเจลเลตที่ผลิตสารพิษ การเปลี่ยนแปลงอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับสภาพอากาศ เช่น น้ำแข็งในทะเลที่หายไปและมหาสมุทรที่ร้อนขึ้นกำลังรบกวนการเข้าถึงอาหารที่สนับสนุนชุมชนอาร์กติกมาอย่างยาวนาน
Lefebvre กล่าวว่าข้อกังวลในทันทีคือA. catenellaอาจส่งผลกระทบต่อความมั่นคงทางอาหารของชุมชนทางตอนเหนือ “นี่เป็นเรื่องที่ยุ่งยาก” Lefebvre กล่าว “เราไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป แต่เรากำลังแบ่งปันข้อมูลเพื่อให้ชุมชนได้รับรู้”
Lefebvre เน้นย้ำว่าจำเป็นต้องมีการวิจัย การติดตาม และการแบ่งปันข้อมูลมากขึ้น เธอกล่าวว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นแล้วจากความร่วมมือ อย่างกว้างขวาง ของหน่วยงาน ชุมชน สภาชนเผ่า และอื่นๆ สิ่งสำคัญอย่างยิ่งคือการรับฟังนักล่าเพื่อการยังชีพและสมาชิกในชุมชนที่ใกล้ชิดกับสัตว์ที่อาจได้รับผลกระทบมากที่สุดก่อน “เราไม่สามารถทำการวิจัยนี้ได้หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากชุมชน” เธอกล่าว
