การศึกษาแสดงให้เห็นว่าเชื้อโรคต่างๆ ของมนุษย์เกาะติดกับไมโครพลาสติกในน้ำทะเล
พลาสติกถูกแช่ในมหาสมุทรนอกเมือง Falmouth ประเทศอังกฤษเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ แต่ในช่วงเวลานั้นแผ่นชีวะบาง ๆ ซึ่งเป็นส่วนผสมของเมือกและจุลินทรีย์ได้พัฒนาบนพื้นผิวแล้ว Michiel Vos นักจุลชีววิทยาแห่งมหาวิทยาลัย Exeter ในอังกฤษ ได้ทำการทดสอบจมพลาสติก 5 ชนิด เขาและเพื่อนร่วมงานต้องการทราบว่าจุลินทรีย์จำนวนนับไม่ถ้วนที่อาศัยอยู่ในมหาสมุทรจะสนใจวัสดุเหล่านี้
ความกังวลหลักของ Vos และเพื่อนร่วมงานคือแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค เพื่อให้เข้าใจถึงขอบเขตที่พลาสติกสามารถถูกยึดครองโดยแบคทีเรียที่อาจถึงตายได้ นักวิทยาศาสตร์ได้ฉีดไบโอฟิล์มให้กับตัวอ่อนของผีเสื้อกลางคืน หลังจากผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ ตัวอ่อนสี่เปอร์เซ็นต์ก็ตาย แต่สี่สัปดาห์ต่อมา หลังจากที่ Vos และทีมของเขาปล่อยให้พลาสติกเคี่ยวในมหาสมุทรนานขึ้นอีกนิด พวกเขาทำการทดสอบซ้ำ คราวนี้ 65 เปอร์เซ็นต์ของแมลงเม่าตาย
นักวิทยาศาสตร์วิเคราะห์ไบโอฟิล์ม : พลาสติกถูกปกคลุมด้วยแบคทีเรีย รวมถึงบางชนิดที่รู้ว่าทำให้เราป่วย พวกเขาพบแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคซึ่งก่อให้เกิดการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ ผิวหนัง และกระเพาะอาหาร โรคปอดบวม และโรคอื่นๆ ที่เลวร้ายไปกว่านั้น แบคทีเรียเหล่านี้ยังมียีนที่หลากหลายสำหรับการดื้อยาต้านจุลชีพ Vos กล่าวว่า “พลาสติกที่คุณพบในน้ำจะถูกแบคทีเรียจับกลุ่มอย่างรวดเร็ว รวมทั้งเชื้อโรคด้วย “และมันไม่สำคัญหรอกว่ามันจะเป็นพลาสติกอะไร”
ไม่ใช่แค่แบคทีเรียที่เกาะอยู่บนพลาสติก ไบโอฟิล์มบนพลาสติกในทะเลสามารถกักเก็บปรสิตไวรัสและสาหร่ายที่เป็นพิษได้ ด้วยมลพิษจากพลาสติกในทะเลที่แพร่หลายมาก นักวิทยาศาสตร์จึงกังวลว่าพลาสติกกำลังขนส่งเชื้อโรคของมนุษย์เหล่านี้ไปทั่วมหาสมุทร
แต่การที่พลาสติกมีประชากรก่อโรคหนาแน่นพอที่จะเป็นอันตรายได้จริงหรือไม่ และการที่พลาสติกเหล่านั้นจะนำพาพวกมันไปยังพื้นที่ใหม่นั้นเป็นคำถามที่ตอบได้ยาก
มีเหตุผลที่ดีที่จะเชื่อว่าพลาสติกมีการสะสมและแพร่กระจายเชื้อโรคไปทั่วโลก Linda Amaral-Zettler นักจุลชีววิทยาจากสถาบัน Royal Netherlands Institute for Sea Research ผู้ก่อตั้งคำว่าplastisphereสำหรับพลาสติกในระบบนิเวศน์ใหม่นี้ บอกว่าพลาสติกแตกต่างจากพื้นผิวแข็งอื่นๆ ที่มักพบในมหาสมุทร เช่น ท่อนซุง เปลือกหอย และ หิน—เพราะพลาสติกมีความทนทาน อายุยืน และส่วนมากจะลอยได้ “นั่นทำให้คล่องตัว” เธอกล่าว
พลาสติกสามารถเดินทางได้ไกล ตัวอย่างเช่น หลังจากแผ่นดินไหวและสึนามิในญี่ปุ่นในปี 2011 วัตถุของญี่ปุ่นที่สามารถระบุตัวตนได้จำนวนมากถูกพัดมาเกยฝั่งตะวันตกของทวีปอเมริกาเหนือ Amaral Zettler กล่าวว่าครอกนี้ “มีศักยภาพในการขนส่งสิ่งที่แนบมาด้วย”
งานในห้องปฏิบัติการล่าสุดยังแสดงให้เห็นว่าปรสิตที่ก่อให้เกิดโรคบนบกบางชนิดสามารถอยู่รอดได้ในน้ำทะเลและทำให้สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลติดเชื้อ Karen Shapiro ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคติดเชื้อแห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เดวิส แสดงให้เห็นว่าปรสิตโปรโตซัวเหล่านี้ โดยเฉพาะToxoplasma gondii , Cryptosporidium parvumและGiardia entericaสามารถเกาะติดกับไมโครพลาสติกในน้ำทะเลได้ สิ่งนี้อาจเปลี่ยนแปลงสถานที่ เมื่อไร และอย่างไร ปรสิตเหล่านี้สะสมอยู่ในมหาสมุทร
“หากพวกเขากำลังโหนพลาสติกที่อยู่ในท่อระบายน้ำเดียวกัน หรือในแม่น้ำ หรือที่ไหลบ่ามาจากท่อระบายน้ำพายุ พวกเขาก็จะลงเอยด้วยการที่พลาสติกไปจบลง” Shapiro อธิบาย ซึ่งอาจอยู่ในหอยบนพื้นทะเลหรือลอยอยู่ในกระแสน้ำกลางมหาสมุทร
ขั้นตอนต่อไป Shapiro อธิบายว่าคือการมองหาความสัมพันธ์ที่คล้ายกันระหว่างปรสิตและพลาสติกนอกห้องปฏิบัติการ
มลพิษไมโครพลาสติกนั้นดูเหมือนจะเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ของเชื้อโรค สำหรับ Vos ความกังวลในระยะยาวเช่นกัน – พลาสติกอาจส่งเสริมการแพร่กระจายของการดื้อยาปฏิชีวนะ แบคทีเรียสามารถแลกเปลี่ยนยีนได้ และเนื่องจากแบคทีเรียสัมผัสกันอย่างใกล้ชิดบนพื้นผิวของไมโครพลาสติกขนาดเล็ก ระดับการถ่ายโอนยีนในแนวนอนระหว่างพวกมันจึงสูง เขากล่าว พลาสติกยังสามารถทำให้แบคทีเรียสัมผัสใกล้ชิดกับยาฆ่าแมลงและสารมลพิษอื่นๆ ซึ่งยึดติดกับแผ่นชีวะได้เช่นกัน สิ่งนี้ส่งเสริมการพัฒนาการดื้อยาต้านจุลชีพ
“เราไม่รู้มากนักเกี่ยวกับเรื่องนี้” Vos กล่าว “แต่อาจมีวิธีที่น่าสนใจซึ่งแบคทีเรียสามารถสัมผัสกับการเลือกที่แข็งแกร่งขึ้น [สำหรับการดื้อต่อยาต้านจุลชีพ] บนพลาสติก แต่ยังมีโอกาสมากขึ้นในการแลกเปลี่ยนยีนที่สามารถทำให้เกิดการดื้อยาได้”
Amaral-Zettler กล่าวว่า นอกจากจะก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพของมนุษย์แล้ว เชื้อโรคที่เกิดจากพลาสติกยังอาจคุกคามระบบนิเวศทางทะเลและห่วงโซ่อุปทานอาหารอีกด้วย ผู้คนหลายล้านคนพึ่งพาอาหารทะเลเป็นแหล่งโปรตีน และมีเชื้อโรคมากมายที่ติดเชื้อในปลาและหอยที่เรากิน Amaral-Zettler กล่าวว่า อาจเป็นไปได้ที่ไมโครพลาสติกจะแพร่กระจายโรคระหว่างพื้นที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและพื้นที่ประมงต่างๆ
แม้ว่าเราจะไม่เข้าใจความเสี่ยงอย่างถ่องแท้ แต่การศึกษาเหล่านี้ก็เป็นอีกข้อโต้แย้งที่ดีสำหรับการจำกัดมลพิษจากพลาสติก Vos กล่าว “ไม่มีอะไรที่เป็นบวกเกี่ยวกับพลาสติกที่มีเชื้อโรคลอยอยู่รอบๆ”
